De vaste bezoeker van ons heerlijke adresje weet inmiddels dat het er emotioneel aan toe kan gaan op de redactie. Komt natuurlijk allemaal voort uit wat we zelf ‘een stukje passie’ noemen. En nu hebben we toch weer een paar momentjes mee mogen maken zeg!

Want voor het eerst in ons bijna tweejarig bestaan is er een stuk van Culisjors buiten het www gepubliceerd. Op papier dus, jazeker! In, en nu wordt het pas echt geweldig, hét literaire blad uit het zuiden. De Titaan natuurlijk! “We horen erbij, we horen er dan eindelijk bij!” schreeuwden we met de vreugdetranen in de ogen, al rondjes rennend over de redactie. Erkenning, het komt eigenlijk altijd te laat maar als het dan daar is ben je er verdomde blij mee. Op zeker.

Maar het werd nog gekker! Mochten we onze bijdrage ook nog eens komen voordragen op de presentatie van de vierde editie met als thema: ‘de friettent en andere plaatsen waar een mens het te kwaad kan krijgen’. Die presenteerden ze daarom dan ook maar meteen in een cafetaria. Thuiswedstrijdje, concludeerden we.

We waren even vergeten, behalve emotioneel, ook wat betreft de zenuwen gevoelig te zijn afgesteld. En dan sta je toch niet helemaal lekker op zo’n podiumpje. Zo bleek. Afijn, de rikketik hield stand en er gebeurde waar we zo op hoopten: we mochten na afloop mee naar de kroeg. Want dat is een belevenis hoor, op stap met het schrijversgilde.

Glaasje rode wijn in de knuisjes en over het vak filosoferen. Mijmeren over de kroegen in Parijs en later op de avond een paar goede roddels uit de scene meepikken. Want die zijn er genoeg, kunnen we vertellen. Uit betrouwbare bron kunnen we hier dus melden dat dit extensions zijn. Mooier wordt een avond dan niet meer. Vol drank en trots trokken we tevreden de deur achter ons dicht. Onze nieuwe vrienden bestelden snel nog een bittergarnituur, voor een schrijver is de avond immer jong.